قاعده اول : اگر به این نتیجه رسیده ایم که کاری باید انجام شود ، پس بدون هیچ بهانه جوئی و معطلی و با جدیت کمر همت ببندیم که آن کار انجام شود .

 قاعده دوم : کاری که باید انجام شود را همین الان انجام دهیم .

 قاعده سوم : مهم نیست که از کاری که باید انجام شود خوشمان بیاید یا نه! چون باید انجام شود پس در هر حالت و روحیه ای که باشیم با جدیت و سرسختی و یکدندگی تمام کار را انجام می دهیم .

 قاعده چهارم : وقتی کار انجام شد آرام نگیریم و به این بیندیشیم که کار بعدی که حتما ً باید انجام شود ، کدام است؟

 قاعده پنجم : سراغ قاعده اول برویم . 

می گویند: خوش بین ها بیشتر از بدبین ها عمر می کنند. یا خوش بین ها فقط یک بار می میرند و آن هم زمانی است که عمرشان به سر می آید اما بدبین ها به خاطر ترس از همه چیز، هر روز و هر لحظه می میرند

می گویند: خوش بین ها بیشتر از بدبین ها عمر می کنند. یا خوش بین ها فقط یک بار می میرند و آن هم زمانی است که عمرشان به سر می آید اما بدبین ها به خاطر ترس از همه چیز، هر روز و هر لحظه می میرند. روانشناس معروفی معتقد است: شواهدی موجود است که نشان می دهد خوش بینی، نظام مصونیت بدن را تقویت می کند و برعکس، بدبینی نظام دفاعی بدن را ضعیف می کند. با این وجود نه خوش بین ها باید خیلی به خود غره شوند که ما خوش بین هستیم، نه بدبین ها باید به خود لعنت بفرستند که اساسا چرا بدبین هستند. زیرا هیچ کس خوش بین یا بدبین به این دنیا پا نمی گذارد. آنچه که ما را خوش بین یا بدبین می کند، اکتسابمان از الگوهای در دسترس است و نخستین الگوی در دسترس نیز پدر و مادر هستند. ما از آنها یاد می گیریم چه رفتاری داشته باشیم یا چه حالت هایی را از خود نشان دهیم. سپس نوبت به اطرافیان می رسد و سرانجام، رویدادها و حوادثی که پیش می آیند یا فیلم هایی که می بینیم ما را به سمت بدبینی و یا خوش بینی سوق می دهند. خوش بین ها حتی حوادث بد را نادیده می گیرند و خوشبینانه می گویند: الخیر فی ما وقع و برعکس، بدبین ها حتی رویدادهای خوب و مهم را تصادفی و موقتی می پندارند.

روزنامه جوان