در روزگار قديم، پادشاهى سنگ بزرگى را كه در يك جاده اصلى قرار داد. سپس در گوشه‌اى قايم شد تا ببيند چه كسى آن را از جلوى مسير بر مي‌دارد. برخى از بازرگانان ثروتمند با كالسكه‌هاى خود به كنار سنگ رسيدند، آن را دور زدند و به راه خود ادامه دادند. بسيارى از آن‌ها نيز به شاه بد و بيراه گفتند كه چرا دستور نداده جاده را باز كنند. امّا هيچيك از آنان كارى به سنگ نداشتند.
سپس يك مرد روستايى با بار سبزيجات به نزديك سنگ رسيد. بارش را زمين گذاشت و شانه‌اش را زير سنگ قرار داد و سعى كرد كه سنگ را به كنار جاده هل دهد. او بعد از زور زدن‌ها و عرق ريختن‌هاى زياد بالاخره موفق شد. هنگامى كه سراغ بار سبزيجاتش رفت تا آن‌ها را بر دوش بگيرد و به راهش ادامه دهد متوجه شد كيسه‌اى زير آن سنگ در زمين فرو رفته است. كيسه را باز كرد پر از سكه‌هاى طلا بود و يادداشتى از جانب شاه كه اين سكه‌ها مال كسى است كه سنگ را از جاده كنار بزند. آن مرد روستايى چيزى را مي‌دانست كه بسيارى از ما نمي‌دانيم!

«هر مانعى، فرصتى است.»

اشك پسرك از سر نا اميدي جاري شد. در تمام اين لحظات، پدر پسرك از پشت پنجره اتاقش اين داستان غم انگيز را تماشا مي كرد. در همان حال كه اشك هاي پسرك فرو مي ريخت، سايه بزرگي گودال شني و پسرك را پوشاند. پدر پسرك با ملايمت اما محكم پرسيد: " چرا تمام نيروي اي را كه در اختيار توست به كار نمي بري؟"

پدر به آرامي حرف او را تصحيح كرد." نه پسرم! تو تمام قدرتي را كه داشتي استفاده نكردي. تو از من كمك نخواستي!"

پدر خم شد، سنگ را برداشت و آن را از گودال شني به بيرون پرتاب كرد

برداشت شخصي :

بعضي اوقات فكر ميكنيم اگه نمام توان خودمونو بكار ببريم مشكل حل ميشه اما واقعا اون تمام توان ماست

ما بعنوان كسانيكه داريم ( لااقل سعي ميكنيم) كارآفرين ميشم بايد يادبگيريم كه فقط زور زدن و ... كارمونو پيش نميبره بلكه گاهي لازمه ارتباط مفيدي داشته باشيم ، گاهي لازمه مهره درست رو برداريم ؛ گاهي لازمه از آدمه مناسبي كمك بگيريم ؛ گاهي لازمه كار رو بسپاريم دست آدمه كاردان !!!

كودكي ده ساله كه دست چپش در يك حادثه رانندگي از بازو قطع شده بود ، براي تعليم فنون رزمي جودو به يك استاد سپرده شد. پدر كودك اصرار داشت استاد از فرزندش يك قهرمان جودو بسازد استاد پذيرفت و به پدر كودك قول داد كه يك سال بعد مي تواند فرزندش را در مقام قهرماني كل باشگاه ها ببيند.

در طول شش ماه استاد فقط روي بدن سازي كودك كار كرد و در عرض اين شش ماه حتي يك فن جودو را به او تعليم نداد. بعد از 6 ماه خبررسيد كه يك ماه بعد مسابقات محلي در شهر برگزار مي شود.استاد به كودك ده ساله فقط يك فن آموزش داد و تا زمان برگزاري مسابقات فقط روي آن تك فن كار كرد.سر انجام مسابقات انجام شد و كودك توانست در ميان اعجاب همگان با آن تك فن همه حريفان خود را شكست دهد!

سه ماه بعد كودك توانست در مسابقات بين باشگاه ها نيز با استفاده از همان تك فن برنده شود و سال بعد نيز در مسابقات كشوري، آن كودك يك دست موفق شد تمام حريفان را زمين بزند و به عنوان قهرمان سراسري كشورانتخاب گردد. وقتي مسابقات به پايان رسيد، در راه بازگشت به منزل، كودك از استاد رازپيروزي اش را پرسيد. استاد گفت: "دليل پيروزي تو اين بود كه اولاً به همان يك فن به خوبي مسلط بودي، ثانياً تنها اميدت همان يك فن بود، و سوم اينكه راه شناخته شده مقابله با اين فن ، گرفتن دست چپ حريف بود كه تو چنين دست نداشتي!

ياد بگير كه در زندگي ، از نقاط ضعف خود به عنوان نقاط قوت خود استفاده كني.راز موفقيت در زندگي ، داشتن امكانات نيست ، بلكه استفاده از "بي امكاني" به عنوان نقطه قوت است!

داخل يك قسمت يك ماهي بزرگتر انداخت و در قسمت ديگر يك ماهي كوچكتر كه غذاي مورد علاقه ي ماهي بزرگتر بود.

شايد اين داستان براي بسياري از شما تكراري باشد ولي آيا تا كنون فكر كرده ايد كه چقدر از اهداف و آرزوهايمان گذشته ايم تنها بدليل اينكه زيرساختها و پيش نيازهاي لازم را در خود نديده ايم؟

اگر بخواهيم به نداشته ها و نقاط ضعف خود بيانديشيم بايستي هميشه درجا بزنيم. يكي از خصوصيات افراد موفق عملگرا بودن است. آنها با علم به نقاط ضعف و تهديدها، شروع مي نمايند و منتظر ايده آلها نمي مانند